මාතෘකාවක් නැත

සුළඟ නුඹ වගේලු..
සිත් මල වටා එතෙනවාලු..
ඒකනම් හැබෑව.. ඒත්..
හිතේ දහසක් පැතුම් සුනුවිසුනු කළ
චන්ඩමාරුතයක් වුනේ ඒ සුළගම නෙවෙයිද?
වැස්සත් නුඹ වගේලු..
සිත් මලට ඇදවැටෙනවාලු..
ඒකත් හැබෑවයි කියමුකෝ.. ඒත්..
මගේ හිත්මල් යායම ගිලගත්තු
ගංවතුරක් වුනෙත් ඒ වැස්සම නෙවෙයිද?
සිත තනිකරලා, ඒ සිතේ සියුම් තැන් හොය හොයා
රිදෙව්වෙත් නුඹමලු..
ඒකත් හැබෑවම තමා..
ඒකනේ මට තාමත්... තාමත්

නු‍ඹෙන් ඈත් වෙන්න බැරිව ඉන්නවා ඇත්තේ...