Monday, March 28, 2011

මහනුවර - කොළඹ - හෙන්රි පේදිරිස් - කොටින්ම කිවුවොත් නුවරින් අවුරුදු උත්සවයට..





සයිබර් අවකාශය දැන් හරියට අපේ ගම වගේනේ.. ‍බ්ලොග් එක අපේ ගෙදර වගේ.. හා හොඳයි නැද්ද මං අහන්නේ?? ඔය ගමේම ඉන්න හැමෝම එකතු වෙලා දැන් අලුත් අවුරුද්ද සමරන්නනේ කල්පනාව.. අලුත් අවුරුදු උත්සවයක් හෙම තියලා... ඉතින් දැනටමත් මේ බ්ලොග් අවකාශේ ඉන්න අය දන්නවා ඇති මේ සයිබරයේ සිහින බක් මහා උළෙල ගැන.. තාමත් දන්නේ නැති කෙනෙක් ඉන්නවා වෙන්න නම් බෑ බෑ බමයි..  කමක් නෑ.. අලුත් විස්තර දැනගන්නත් එක්ක මෙතනින් ගිහින් සිහින බක් මහා උළෙලේ නිල බ්ලොග් අඩවිය බලාගෙන එන්න‍කෝ.....


ඔන්න ඉතින් එදාට අපි හැමෝටම මාර ජොලිලු.. ඇයි ඉතින් කවදාවත් ඇත්තටම හම්බවෙලාවත් නැති අය එදාට ගොඩාක් එනවානේ.. මේ සිංහල බ්ලොග් කෙරුවාවෙනුයි, මූණුපොතෙනුයි, බzz එකෙනුයි අඳුනගන්න ලැබුණු අයනේ මේ වැඩි පිරිසක්....


ඔය රට වටෙන්ම එනකොට ඉතින් නුවර ඉන්න අපි නොයා ඉඳීද මං අහන්නේ... නෑනේ.......... අපිත් ඉතින් අනිවා  යන්න ඕනේ... ඒකත් ඉතින් අර ගීත් අයියා කියන්නත් වගේ අපි මෙහේ ඉඳලා තනි තනිවම ගිහිල්ලා එහෙ මෙහේ චාටර් වෙලා කට්ට කාගෙන යනවාට වඩා සැපයිනේ හැමෝම සෙට් වෙලා යන එක.. සෙට් එකම හෙන්රි පේදිරිස් පිටියට බහිද්දී කොහොමද නේ අනික් අය හෙල්මන් වෙලා බලං ඉදී.. අපෝ මෙයාලා එක්ක තරඟ කරලා දිනන්නනම් බැරි වෙයි කියයි.. අනිවා.. අන්න එහෙමයි කන්ද උඩරට අපි.. හරිය......


දැන් ඉතින් මෙන්න මේකයි වෙන්න ඕනි.. නුවර පැත්තේ ඉඳලා මේ එන ඉරිදා.. ඒ කියන්නේ අප්‍රේල් 3 වෙනිදා නුවර ඉඳලා යන, අපිත් එක්ක එකතු වෙලා යන්න කැමති සිංහල බ්ලොග් ලියන අය අපිත් එක්ක සැට් වෙන්න.. අපි එකතු වෙන කස්ටිය‍ අනුව වාහනයක් අරගෙන යනවාද නැත්තං කෝච්යේ හරි බස් එ‍කේ යනවද කොහොමද වැඩේ වෙන්නේ කියලා කතා කරගමු...  හා හා.. දැන් ඔය නුවර අය අත උස්සන් ඉන්නේ නැතිව දාන්න කමෙන්ටුවක්.. නැත්තං දාන්න ලියුමක්.. මෙන්න ඇඩ්‍රස් එක.. chaturnga87@gmail.com ආ.. මේ අපිත් එක්ක සෙට් වෙන්න සෙනසුරාදා වෙනකම් ඉන්න  නම් එපා ඉතින්.. එත‍කොට වැඩ ඔක්කම සාටර් වෙන්න ඉඩ තියෙනවානේ නේද? සෝ.... බ්‍රහස්පතින්දාට කලින්වත් නුවර පැත්තේ ඉඳලා අපි එක්ක යනවා කියලා දැනුම් දෙන්න.. එතකොට අපි හැමෝ.....ටම ලේසී...... 

Saturday, March 19, 2011

අන්සතු මගේ අහිංසකීට......

අම්මට සිරි..! මිස්ඩ්කෝල්ස් 19..! ෂික් එකක් වත් ඇහුනේ නෑනේ.. කොහේද ඉතින් ආය පෙරේතයා පොලේ ගැහුවා වගේ නින්ද ගියේ... ඊයේ උදේ ඉඳලා මැරීගෙන ප්‍රැක්ටිස් නිසා තාම ඇඟ නිකං මොකදෝ මොකදෝ වෙලා.. ඇස් දෙක ඇරෙන්නෙත් නෑ වගේ.. වෙලාව අටයි විස්සද.... නැත්තං හතයි විස්සද... ම්ම්ම්ම්....අම්මා ගායි ටින් එකෙන්... වෙලාව අටයි විස්සයි... 

තිබුණ නිදිමතත් නැති වෙලා ගියා වෙලාව දැක්ක පාර.. ඇයි දෙයියනේ ඒකිට අද ක්ලාස් අටට.. ඒ මදිවට පොත් දෙකම මගේ ළඟ.. අද ඉතින් බඩුම තමා... ඔය ඔක්කම හිතන ගමන් අද අහිංසගේ අහිංසක කම නැති වෙලා මම බැණුම් අහන හැටි සහ සුපුරුදු වදන් ටික දාලා එයාව ෂේප් කරගන්න හැටි මතක් කර කර බාගෙට මූණ හෝදලා බාගෙට කාලා සම්පූර්ණ හැඩ වැඩ වෙලා පාරට පැන්නේ පුලුවන් ඉක්මනින් නුවරට යන්න.. හොහ්... ඒවා කොහේද අපේ පැත්තේ.. බස් එකක් එයි අපිට ඕනෙ වෙලාවට... අඩියට දෙකට පේරාදෙණියට දුවලා ඉස්සෙල්ලාම ආව බස් එකේ එල්ලුනා නුවරට යන්න...

ආ..... හරි ෂෝක් බලු වැඩේ....! මේක යන්නේ ගුඩ් ෂෙඩ් එකට කියන්නේ.. දැන් ඉතින් පලකෝ මාලිගාව ළඟට පයින්... පට්ට සෙනඟ අස්සේ පුලුවන් තරම් වේගෙන් යනකොට තමා දෙමාපියෝ මතක් වෙන්නේ පේමන්ට් එකේ කඩ දාගෙන ඉන්න උන්ගේ.. ඇයි යකෝ හදිස්සියකට යාගන්න බෑ උන් නිසා... කොහොම හරි අවුරුදු දෙකක් ක්ලාස් වල බැහැලා රස්තියාදු ගහලා අතේ ඉරි වගේ දන්න නුවර පාරවල් අස්සෙන් දාලා කොහොම හරි මාළිගාව ලඟට ගියා.. හරි....! දැන් තමා අමාරුම කොටස.. සම්පූර්ණ ආරක්ෂක විධිවිදාන ක්‍රියාත්මක කරලා පාර පනින්න ඕනි.. රාක්ෂණියක් වගේ බලාගෙන ඉන්න හැටි.. අම්මෝ.. මං නිකං අලු වෙලා යනවා වගේ...

ඒ මූණ දිහා බලාගෙනම පාර පැන්නා.. පාරේ මැද හරියෙදී.... "දඩස්..!" කහඉර පුරා හාෆ්ෂීට් පොත් පෑන්.. පොත් කඩයක් ඇගේ හැප්පුනා වගේ... ඒ මදිවට වාහන පෝලිම දැන් හොඳ හැටි.. පොලිස් අංකල් කෙනෙක් විසිල් ගගහා මඟුලක් කරනවා... මේ ලේ කෝප වෙලා ඉන්න වෙලාවේ මේ මල හෝන්තුවත් මගේ ඇගේම හැප්පුනානේ කියලා හිත හිතාම ඇහින්දා පෑන් දෙකක්.. මං ඒ දෙක ඇහිදිද්දී කෙල්ල අනික් ඔක්කම ඇහිඳගෙනත් ඉවරයි..! හික්..

ඒකිත් නරක නෑ.. ස්පෙක්ස් තමා අවුල.. ආච්චිඅම්මගේ දෙකක්ද කොහේද.. පාර මාරු වෙලා අහිංසා ලඟට යනගමන් ආයිත් බැලුවා පාරේ එහා පැත්තෙන් යන ලස්සන පොත් සාප්පුව දිහා..

‍"මොනවද ඔටුවෝ බලන්නේ?"
"නෑ මුකුත් නෑ"
"අද කීයටද නැගිට්ටේ?"
"මං උදේ 6.30ට විතර නැගිට්ටා.. ඊට පස්සේ පාඩම් කලා හලෝ... වෙලාව යනවා දැනුනෙවත් නෑ..."
"ආ ඇත්තද.. එහෙනම් ඒ පාඩම් ටික දැන් මට කියලා දෙනවා.. ඔයා නිසා අද ‍තුන්වෙනි දවසටත් ක්ලාස් යන්න බැරි වුනා මොට්ටයෝ...!"
"හික්... හරියට මං ඉන්න කිවුවා වගේනේ.. මෙන්න ගන්නවා පොත් ටික.. යන එකයි ඇත්තේ.."

මේං යනවා..... පුහ්! මේකිගේ ලොකු සීන්.. පොත් ටිකත් උදුරගෙන යන හැටි මේ ගෙම්බී.. මොනවා කරන්නද ඉතින්.. මගේ සොඳුරු කරදරයනේ මේ...

"මේ මේ ඉන්නවා හලෝ.. යන දිහාවක එනවා මමත්... මං නැතිව ඔයා කොහේ යන්නද.." පස්සෙන් දුවන ගමන් කෑ ගැහුවට මොකද ඉන්නේ පූජාභූමියක් ළඟ කියලා මතක් වුනේ පස්සේ...

මෙයා වැරදිලාවත් ඔලුව උස්සන්නේවත් නෑ.. හෆොයි..! තාම මේ කෙල්ලගේ නෝ කතා.. නෝ සිනා... මමත් නිකං මොකාදෝ වගේ තනියම කියවනවා...

"මේ.. ලබන සතියේ අපේ ටූනමන්ට් එක.. එනවද බලන්න??"
"දැන් කීපාරක් ඇහුවද ඕක අලියෝ... මං එන්න තමා හිටියේ.. ඒත් එන්න වෙන්නෙ නෑ.. මට වෙන වැඩක් තියෙනවා.."
"ආ.. අයියා එක්ක මාලු බාන්න යන්න වෙන්නැති.. හික් හික්"
"ආ.. හරි හිනා.. මේ හලෝ.. අපේ අයියට මුකුත් කියන්න එපා හරී.."

ආය ඉතින් තරහා වැඩි කිරීම හය වගේ තමා අයියට මොනවා හරි කියනවා කියන්නේ.. ආය කතා නෑ ලේසියකට...

ආයිත් සුපුරුදු තනියම කියවිල්ල... 

"මේ හෙට පාටියක් දෙනවද..?"
"ඔයා‍ගේ යාලුවෝ එක්ක මමත් එනවා ගෙදර.. ඉන්නවකෝ.."
"මේ කතා කරන්නෙ නැද්ද අයියෝ... එහෙනම් අර තෑග්ග දෙන්නෙ නෑ.. දෙනවා වෙන කාට හරි.."

ම්හූ.. නෝ කතා..

හෝව්.. හෝව්.... ! දැකලා පුරුදු මූණක් එනවා....

ඈ........ මේං බොලේ අර පොත් සාප්පුව ආයිත් ඉස්සරහාට එනවා... ආවුවුවු...! ඒකිව දැක්ක පාර අහිංසගේ මගේ දිහාට දාපු හොර බැල්ම.. හිහ්.. අපෝ මේ කෙල්ලෝ නම්...ජේ.....!!

ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්.....ආයිත් ඇ‍ගේ හැප්පෙනවාද නැද්ද..... එක්කෝ ඕනෙ නෑ... මේ පාර හැප්පුනොත් නම් කනේ පාරවල් දෙකක් ‍ෂුවර්..! එකක් පොත් ක‍ඩෙන්.. අනික ඉතින්.............. 

ඒ කෙල්ල පහුකරගෙන යනවත් එක්කම ඉතින් මටත් නිකං ඉන්න බැරි නිසා පිටිපස්ස හැරිලා බැලුවා.. කට තියන් ඉන්න බැරිවට...

‍"මේ හලෝ.. අර කෙල්ල මාර ගති නේ..?"
"හුහ්..! එහෙනම් ඉතින් මගේ පස්සෙන් එන්නේ.. යන්නකෝ එයා පස්සෙන්.."
"ඔවු ඉතින් ගියානම් පාඩුත් නෑ වගේ තමා.."
"ඉතිං යන එකයි ඇත්තේ.. මං යනවා බ්‍රිටිෂ්කවුන්සිල් එකට.. ඒකේ ඔය එක එක රිලවු ඇතුලට ගන්නෙ නෑ.."
"ඔව් ඔව්.. රිලවු ගන්නේ නෑ.. රිලවියෝ ගන්නවා ඇති.. ඒකනේ ඔයාට ඇතුලට යන්න දෙන්නේ.."

ෂික්.. අපරාදේ... මේ වෙඩින් බ්‍රිටිෂ්කවුන්සිලේ ලඟට එනකම්ම මතක් වුනේ නෑනේ.. මේකිට ඕක දැක්කාම ඇතුලට යන්නම ඕනි.. ගියාටනම් මොකද.. පැය ගානක් තෝරලා එක පොතක් අරගෙන එනවා මහ ලොකුවට.. ගෙදර ගිහිල්ලා කියවනවාද කියලත් සැකයි වගේ..!

-•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-•--•-

2008 මාර්තු 19 වෙනිදා...
හ්ම්ම්ම්.. මතකද..? අවුරුදු තුනකට කලින් ඒ දවස... ඔයාගේ උපන්දිනේට කලින් දවස... මට ‍ වගේ ඔයාට මතක නැතිව ඇති සමහර විට... අපි එදා තරම් රණ්ඩු වෙන්න නැතිව ඇති කවදාවත්ම... අර කොහෙවත් යන කෙල්ලෙක් නිසා අපි රණ්ඩු වුන තරම්..!

ඒ උපන්දිනේ තමා ඔයා මමත් එක්ක සමරපු අන්තීම උපන්දිනය.. අවුරුදු පහක් මගේ එක්ක උපන්දිනේ සමරපු ඔයාට දැන් උපන්දිනේ සමරන්න.. ඔයා එක්ක ඒ සතුට බෙදාගන්න ඔයාගෙම කෙනෙක් ඉන්නවා නේද..හෙට ඔයාගේ උපන්දිනේ... මට අමතක නෑ.. අමතක වෙන්නෙත් නෑ...

මම මොනවා කරන්නද වස්තුවේ.. හමුදාකාරයෙක්ට දුව දෙන්න අකැමැති වුනේ නැත්තං ඔයාගේ තාත්තා... සමහරවිට ඔයා තාමත් මගේ ළඟ වෙන්න තිබුණා.. දැන් මට ඉතිරි වෙලා තියෙන්නේ වෙඩි සද්දේ අහගෙන බංකරේ අස්සේ ඉඳන් හඳ දිහා බලාගෙන බිඳිලා ගියපු අපේ හීන වල සුන්බුන් එකතු කරන්න විතරයි.. ඒකත් කරන්නේ කොහොමද... සිහියෙන් හිටියේ නැතිනම් තව එක පාරක් ඔයාව දකින්න පෙරුම්පුරන මගේ ඇස් දෙකට සඳහටම පියවෙන්න වෙයි....... අමතක කරන්න අ‍පේ ඒ අතීතය දැන්... සතුටින් ඉන්න...ඉස්සරටත් වැඩිය....

අන්සතු මගේ අහිංසකීට 
සුබම සුබ උපන්දිනයක් වේවා...!!

ප.ලි :- ලිවුව දිගම පෝස්ට් එකද කොහේද... ආ.. අපරාදේ කියවන්න ගිය විනාඩි පහ කියන අය අත උස්සන්න බලන්න....


ප.ලි x 2 :- අනේ මන්දා....!!!


ප.ලි x 3 :- බංකරේ ඉදලා බ්ලොග් පෝස්ට් ලියන්නේ කොහොමද කියලත් අහන්න එපා...

Wednesday, March 16, 2011

අමතක කරන්න..

අමතක කරන්න එයාව...
හැබැයි මතක තියාගන්න..
එයාට, එයා වෙනුවෙන් වෙන කෙනෙක් ඉන්න වග..
අමතක කරන්න එයාගේ ඒ නම...
හැබැයි මතක තියාගන්න...
එයා දැන් වෙන නමක් මුමුණන වග...
අමතක කරන්න එයාගේ ඒ මුහුණ...
හැබැයි මතක තියාගන්න..
ඒ මුහුණ දකින්න වෙන කෙනෙක් ඉන්න වග..
අමතක කරන්න එයාගේ ඒ සිප ගැනීම..
හැබැයි මතක තියාගන්න..
එයාට සිපගන්න වෙන කෙනෙක් ඉන්න වග...
අමතක කරන්න ඒ උණුසුම් වැළඳගැනීම...
හැබැයි මතක තියාගන්න.. 
ඒ උණුහුමට ලං වෙන්න වෙන කෙනෙක් ඉන්න වග..
අමතක කරන්න කාලයක් වින්ඳ ඒ ආදරය..
හැබැයි මතක තියාගන්න.. 
එයාගේ ලොකෙට දැන් වෙන කෙනෙක් ඉන්න වග..
අමතක කරන්න ඒ සුන්දර අතීතය..
හැබැයි මතක තියාගන්න..
මුලු රෑ පුරාම ඔයා අඬද්දී.. 
එයා වෙන කෙනෙක් එක්ක සතුටු වෙන වග...
අමතක කරන්න.. එයාගේ මුලු ජීවිතේම ඔයා කිවූ බව..
හැබැයි මතක තියාගන්න..
මුලු හඳවතින්ම ඔයා තාමත් එයාට ආදරේ කරද්දී..
එයා වෙන කෙනෙක්ටත් ඒ දේම කියන වග..
අමතක කරන්න.. ඔයාව කවදාවත් දාලා යන්නේ නෑ කිවුව බව..
හැබැයි මතක තියාගන්න..
සදහටම ඔයාව තනිකරලා එයා ගිහින් වග..



කලිනුත් කිවුව දෙයක්.. අදත් කියනවා.. ඒත් ඔයා ඇහුවා වගේම එයාව අමතක කරන්නේ කොහොමද කියන දේට උත්තරයක් එදා වගේම අදත් මම ළඟ නෑ.. සමාවෙන්න...

Saturday, March 12, 2011

ඔන්න කෙල්ලෙක් ඉන්නවා...

ඔන්න කෙල්ලෙක් ඉන්නවා... ආයේ එනකල් බලාගෙන ඉන්න .. එයාගේ ආදරේ.. දවසක් දුර ගමනක් යනවා...... ඒ අතරේ හරිම දග හරිම වස කොල්ලෙක්.. ඒ කෙල්ලට මුණ ගැහෙනවා... කෙල්ලට ගොඩක් ලං වෙනවා.. ඒ දෙන්නා ගොඩාක් හොඳ යාලුවෝ වෙනවා..

ඒ දෙන්නා හොඳම යාලුවෝ වුනාට පස්සේ හැම දුකකදීම සතුටකදීම ළගින්ම හිටියා.. ඒ දුක සතුට පුලුවන් තරම් බෙදාගත්තා.. නැතිවම බැරි තරමටම යාලුවෝ වුනා..

ඒ කෙල්ලගේ ජීවිතේ ගොඩාක් දේවල් කොල්ලා එක්ක කිව්වා. කෙල්ලගෙන් ඈත් වුන එයාගේ ආදරේ ගැන.. ගොඩාක් දේවල්... කොල්ලා අහගෙන හිටියා.. කිවුව හැම දේම.. ගොඩක් උත්සාහ කළා.. හිත හදන්න ඒ අහිංසක කෙල්ලගේ.. කොල්ලාට ඒක කරගන්න පුලුවන් වුනාද නම් දන්නෙ නෑ... ඒත් උත්සාහ කළා...

කාලය ගෙවිලා ගියා... දන්නෙම නැතිව කොල්ලා මේ කෙල්ලට ආදරේ කරන්න පටන් අරන්.. ගොඩාක්.. අර හරිම දඟ හරිම වස කොල්ලා දැන් ගොඩාක් හොඳ කොල්ලෙක් වෙලා.. ඒ එයාට හම්බ වුන මේ කෙල්ල නිසා.. ඒ වෙනසට කොල්ලා ගොඩාක් ආදරේ කළා.. ඒ වෙනස ඇති කරපු කෙල්ලට ඊටත් වඩා ගොඩා...ක් ආදරේ කළා.. ඇත්තටම ඒ කොල්ලා කෙල්ලට මාර ආද‍රෙයි...

ඒත් ඒ කෙල්ල එයාගේ ආදරේ එනකල් බලාගෙන ඉන්නවා...ඒ කොල්ලගේ ආදරේ තේරුම් ගන්නේ නැහැ... කොයිතරම් ඒ කෙල්ලට ආදරේ කළත්.. කෙල්ල තේරුම් ගන්නේම නෑ. සමහරවිට කෙල්ල මේ ආදරේ තේරුම් ගත්තද දන්නෙත් නෑ. තේරුම් අරන් හිතේ හංගගෙන ඉන්නවාද දන්නෙත් නෑ..


ටික කාලෙකින් ඒ කොල්ලට ඒ කෙල්ලගෙන් ඈත් වෙන්න ඕනේ වෙනවා.. ආදරේ නැති වෙලා නෙවෙයි.. දුකින් ඉන්න බැරි නිසා ඒ තරම්.. හිත හදාගන්න.. අඩුම තරමින් හිත හදාගන්න උත්සාහ කරන්න.. ඒ කෙල්ල නැති ලොකෙකට හුරු වෙන්න..ඒ වුනාට ඒ කෙල්ල.. මේ කොල්ලට ඒක කරන්න දෙන්නෙම නෑ. ඈත් වෙන්න හඳන හැම වෙලාවකම තව තවත් ලං කරගන්නවා.. 

අනේ ඉතින් අර කොල්ලා මේ කෙල්ලට තාමත් ගොඩාරියක් ආදරෙයි.. ඒ වුනාට ඒ කොල්ලට ඒ කෙල්ලගේ ආදරේ ලබා ගන්න බෑ.. ඒ කෙල්ල තාමත් එයාගෙන් ඈත් වුන ආදරේට ආදරේ නිසා.. ඒක හොඳටම මේ කොල්ලත් දන්නවා..ඉතින් මේ කොල්ලත් හරි  ආසයි ඒ ආදරේ කෙල්ලට ලැබෙනවානම්.. ලැබිලා කෙල්ල ගොඩාක් සතුටින් ඉන්නවානම්..

ඒත් ඒ වගේම ඒ කොල්ලට ඒ කෙල්ලව ඕනි.. ඒ ජීවිතේ හැමදාමත් ‍එයා ලඟින් තියාගන්න.. ආදරේ කරන්න. යාලුවෙක් විදියට.. ඉස්සර හිටියා ‍වගේම.. ගොඩාක් හොඳ යාලුවෝ විදියට ඉන්න.. මැරෙනකම්ම....


ප.ලි :- සිහින තවලම ලියන සුදු හංසි අක්කා කිවුව දෙයක් දැකලා කොහේදෝ අස්සක තිබුණු මොනවදෝ අනංමනං ටිකක් හිතින් පිටනොකරම බැරි වුනා... වෙන කොහේ කාටකියන්නද ඉතින් මේ විකාර මගේ ආදරණීය බ්ලොග්ට හැර..? 
 

෴මම හිතන හැටි෴ Copyright © 2011 -- Template created by O Pregador -- Powered by Blogger